STARRs

Mijn STARR over een fruitmand

Ik leg hierbij kort mijn situatie uit. Iemand belden de winkel op en vroeg of hij nog een fruitmand van 30euro voor vandaag kon kopen en eind van de middag kon ophalen. Ik had net 3 fruitmanden gemaakt, maar wij doen altijd vandaag besteld is morgen ophalen. Ik vroeg aan wie er toen de leiding had of dit mogelijk was want we hadden er al wat af. Hij vertelden dat dit niet kon, omdat hij niet wilden dat mensen jouw aan het werk ging zetten. Stel het werd erg druk dan kon dit niet. Meneer reageerde hier op met dat de persoon naar wie de fruitmand moest alleen vandaag nog ziek is. Ik zei dat het echt niet ging lukken en hij zei: ''Oke, morgen is ook goed.'' Dit was gunstig voor ons en ik vertelde dat de man de fruitmand morgen vroeg kon ophalen. In de middag had ik tijd om de fruitmand in elkaar te zetten en het was dus ook voor 5uur klaar. Het was half 6 en meneer kwam in de winkel en vroeg of de fruitmand klaar was. Hij was klaar, maar moeten wij bij ons standpunt blijven en de fruitmand niet geven of moeten wij niet zo kinderachtig doen en die meneer gewoon de fruitmand geven die al klaar is. Het is tenslotte een vaste klant. Berry, die toen de leiding had vertelde de meneer dat het echt morgen moest. Meneer ging weer weg met niks, maar begreep het wel. Was dit niet te kinderachtig en hadden we het misschien toch moeten meegeven? Als ik de leiding daar had had ik meneer wel de fruitmand gegeven en even uitgelegd dat wij nooit weten wanneer we er tijd voor hebben dus daarom altijd een dag daartussen moeten hebben. Ik vertelde dit later aan de baas en die vertelde dat we het wel mee konden geven.

Mijn STARR over een salade

Er was een salade op en het was 4uur. Ik was met de baas aan het werk en het was rustig. Ik besloot om te vragen of ik die salade zou maken en de baas leek het geen goed plan. Ik zei dat het wel goed kwam en begon het te maken. Het werd opeens extreem druk en had dus amper de tijd om het te maken. Ik moest de winkel erbij in de gaten houden want dat was mijn taak die dag. Ik was dus erg druk met de winkel en vervolgens was ik op een kwart van de salade en ik moest tot half 6 werken. Het was half 6 en de salade was nog niet af. Ik zei tegen de baas dat ik de salade af maakte en dan naar huis ging dus moest hij de winkel in. Ook wel logisch want eigenlijk was ik al vrij, omdat het al half 6 was. Om kwart voor 6 was ik klaar met de salade en de baas vertelde mij dat ik het volgende keer beter niet had kunnen doen. Waarop ik reageerde dat het wel ongelukkig was dat het plotseling zo druk werd. Tevreden was ik ermee dat ik het wel af heb gemaakt maar jammer genoeg niet op tijd. De volgende keer zou ik het niet meer maken en de volgende dag ermee aan de slag gaan.

Mijn STARR over een boze klant

Een klant wilde afrekenen bij de kassa. Ik stond daar om haar te helpen. Ze wilde een bakje salade, daar is natuurlijk niks mis mee maar het is bij ons geen zelfbediening de salade bar. Zei vroeg of ze 150 gram eieren salade mocht hebben (deze was in de aanbieding). Ik had de vrouw nog nooit gezien en ze vroeg bij het begin of alles zelfbediening was, omdat ze hier nog nooit geweest was. Ik dacht gelijk aan een potentiële nieuwe klant. Eenmaal bij de salade bar vroeg ze om 50gram witlof salade. 50gram is net 1 hapje. Ik vertelde haar dat het bakje al 10gram weegt en dat dus 40gram wel heel erg weinig is. Ze vond dit niet kunnen dat het bakje 10gram weegt en ze werd gefrustreerd. Ik zei tegen haar dat dit nou eenmaal zo is en dat dit al 7 jaar zo is en ik nog nooit iemand heb gehoord die dit belachelijk vind. Je koopt principe ook gewoon het bakje. Daar betaal je dan 10cent voor. Als je zou nadenken zou je het ookwel begrijpen. Ze vertelde dat ze alsnog die 50gram wilde en ze begon weer gefrustreerd tegen mij te doen. Ik probeerde zo formeel mogelijk te blijven en ik schepte de salade in. Een klant achter haar (vaste klant) maakte nog een opmerking dat ik het de volgende keer in haar handen kon scheppen. De klant reageerde daar niet op en eenmaal bij het afrekenen vertelde ik haar dat het logisch is en dat dit nou altijd zo is omdat wij bijna alles per gewicht doen. Ze had betaald en ze begon bozer en bozer te worden. De baas die hoorde het en zag dat ze had betaald en kwam naar ons toe en zei tegen de mevrouw. Volgende keer scheppen we het zonder bakje op de weegschaal en gooien wij het los in uw tas. Daar word u vast blij van. Ze schrok daar van en is weg gegaan. Later vertelde de baas dat ze hier toch nooit is geweest en hier niet vandaan kwam, dus dat het belachelijk is wat ze zei en dat het dan maar op de harde manier moet.

Mijn taak hierbij was om zo formeel mogelijk te blijven en zo vriendelijk mogelijk en mijzelf niet te laten opfucken door deze mevrouw.

Ik reageerde voor mijn gevoel goed en rustig. De baas zei uiteindelijk wel dat ik best wel aan het eind wat had mogen zeggen.

Het resultaat is naar mijn gevoel dat mevrouw hier nooit meer komt, maar wel dat ze haar boodschappen heeft betaald en ik hoop alsnog wel tevreden is geweest met de producten die ze heeft gekocht.

Zelf ben ik wel tevreden met het resultaat en in de toekomst zou ik wat de baas ook zei toch iets strenger moeten optreden. Sommige dingen kun je gewoon niet toestaan en ik ben daar wel heel laagdrempelig in.

Mijn STARR over een boze klant

Ik zat op de donderdag middag klanten te helpen. Het was aardig druk en er kwam een klant binnen en vroeg of het zelfbediening was. Ze zei ook dat ze hier niet vandaan kwam en het dus niet wist. Ik antwoorde haar vriendelijk en vertelde haar dat alles zelfbediening was behalve de salade bar. Mevrouw pakte een mandje en deed rustig haar boodschappen. Ze stond bij de saladebar en vroeg of ze een ons salade mocht, dat kan natuurlijk. Ik schepte haar de salade in en ze vroeg of ze nog een halve ons zalmsalade mocht. Ik had nog nooit gehad dat iemand een halve ons salade wilde en ik vertelde haar dat dat wel heel erg weinig is want het bakje woog ook nog eens 10gram. En toen knapte iets bij haar. Ze vond het belachelijk dat wij het bakje meerekende en werd aardig pissig. Ik bleef rustig en vriendelijk en een klant achter haar zei:'' Ik zou het anders in uw handscheppen.'' En de klant keek arrogant weg. Ik herhaalde het nog een keer wat de klant zei en vertelde haar dat het wel logisch is dat je ook voor het bakje betaald. Het is tenslotte per gewicht. Ze had afgerekend en de eigenaar van achter kwam eraan en vertelde de klant dat we het volgende keer bij haar los op de weegschaal leggen. De klant schrok ervan en ging gelijk weg. De eigenaar vertelde mij dat hij had gewacht tot de klant had afgerekend en toen er maar wat van ging zeggen. Tactische zet, anders had je de kans dat ze dacht laat het maar en moesten wij alles opruimen en kocht ze dus niks. De 2 klanten vertelde toen zei weg was dat ze het ook belachelijk vonden van mevrouw.

Mijn taak was om rustig te blijven naar de klant toe en het proberen normaal uit te leggen dat dit normaal is

Ik heb het na mijn gevoel goed aangepakt, maar soms mag ik denk ik toch iets meer opkomen voor mijzelf en toch laten zien dat ze niet zomaar alles kunnen maken en zo boos worden bij mij.

Het resultaat is dat mevrouw denk ik nooit meer bij ons in de winkel komt, maar dat maakte ook niet zoveel uit omdat ze niet uit Dalfsen kwam. Ook denk ik dat ik er wat bewuster van ben geworden om iets harder op te treden tegen dit soort acties.

Ik was niet echt tevreden met het resultaat, want wat ik hierboven ook zeg had ik best wat strenger mogen doen tegen de klant. Dus dat zou ik ook de volgende keer doen.